27 kwietnia (poniedziałek), 29 kwietnia (środa) i 1 maja (piątek)

Motocyklista Orlen Teamu Maciej Giemza zadebiutował 29 kwietnia w roli trenera! – Proste pozycje, ale fajnie „wchodzą” – powiedział „dakarowiec”, prowadząc dla nas cyber – zajęcia.

W końcu (27.04) mieliśmy zajęcia z piłkarzem. Tydzień zaczęliśmy z naszym kolegą z Weszło Danielem Ciechańskim.

W majówkę (1.05) wprowadził nas trener personalny Jakub Jaworski, olimpijczyk w short tracku z Vancouver.

/spa/

24 kwietnia (piątek)

Były „dwóje”, „czwóry” i „poślady”. Była rozgrzewka, stabilizacja, izometria i rozciąganie, czyli typowy trening sprawności ogólnej w tych nietypowych warunkach. – Tu ma być skała!  Niech się pali!  Zaraz ugasimy ten pożar! –  słyszeliśmy co chwilę. Dla mistrzyni Europy w biegu na 1500 m (2016) to była nietypowa sytuacja. Zazwyczaj to Angelika Cichocka słucha co ma robić, tym razem znalazła się po „trenerskiej” stronie barykady i wydawała polecenia. Przy okazji przekonała się, że czas z Reprezentacją Dziennikarzy mija błyskawicznie.

/spa/

Warszawa, 8 kwietnia (środa) i 1o kwietnia (piątek)

Czerpiemy z najlepszych wzorców, korzystamy z najnowszych technologii.  W czasie pandemii, tak jak zawodowcy z Bundesligi i innych ligi Europy, zaczęliśmy treningi wirtualne. Zaczęło się od „nocnych Polaków rozmów” w sieci, które przerodziły się w pierwsze cyber zajęcia. Po tygodniu wewnętrznych testów, które okazały się sukcesem, w Wielkim Tygodniu postanowiliśmy zaprosić gości. Zaczęliśmy od ćwiczeń z wicemistrzem świata w siatkówce z 2006 roku. Łukasz Kadziewicz dał nam mocno w kość i rozpalił wyobraźnię wyzwaniem – jak najwięcej pompek w godzinę. A później wysłał propozycję bazowego treningu idealnego na czas wirusa:

Przysiady klasyczne z 1 sekundą pauzy na dole – 10 powtórzeń –  10 serii. Pompki – od 5 do 10 powtórzeń – 10 serii. Plank klasyczny – 30 sekund – 10 serii. Zaczynacie od przysiadów. Po 10 seriach przychodzicie do pompek. Powtórzenia od 5 do 10 według Waszych możliwości. Po 10 seriach pompek zostaje plank. 30 sekund w idealnej pozycji (to jest najważniejsze) 10 serii. Przerwy między poszczególnym seriami dowolna. Przerwy między ćwiczeniami dowolne. Znajdźcie 60, max. 90 minut i zróbcie to w tempie dostosowanym do waszego maxa. Nie ma wymówek, że nie możecie, albo coś boli!!! Powodzenia! Błagam, nie oszukujcie!!!

W Wielki Piątek próbkę olimpijskich zajęć dostaliśmy od medalistów zimowych igrzysk, panczenistów, Katarzyny Woźniak i Konrada Niedźwiedzkiego. Wydawało się to niemożliwe, ale przebili intensywność treningu z „Kadziem”. Razem z nami ćwiczył ich kolega po fachu, olimpijczyk Sebastian Chmura. Okazało się, że można się porządnie zmęczyć bez używania sprzętu, ale i zwykłe krzesło może być znakomitym przyrządem treningowym.

Też możesz spróbować. Propozycje treningów Katarzyny Woźniak znajdziecie TUTAJ.

/spa/

Banjul (Gambia), 29 stycznia (środa)

Ligowcy przygotowujący się do startu ekstraklasy mogą nam pozazdrościć zgrupowania wypełnionego tyloma sparingami. Rozegraliśmy mecz z drużyną dziennikarzy Gambii. Spotkanie odbyło się na trawiastym boisku, co w warunkach afrykańskich jest godne odnotowania. Na miejsce przyjechaliśmy autobusem klubowym Realu Banjul, na którego barwy składają się doskonale nam znane dwa kolory… biały i czerwony.

Nasi przeciwnicy organizacyjnie stanęli na wysokości zadania wzorowo, a lokalna trójka sędziowska poprowadziła te zawody na bardzo dobrym poziomie. Musieliśmy przyzwyczaić się do twardej i nierównej nawierzchni, o czym przekonaliśmy się już w 5. minucie meczu. Wtedy, w – z pozoru – wyjaśnionej sytuacji straciliśmy gola po tym jak nasz środkowy obrońca minął się z piłką, gdy ta odbiła się na nierówności. Zaledwie 10 minut później, po podobnej akcji, przeprowadzonej przez prawoskrzydłowego było już 2:0 dla Gambijczyków.

Nie zmieniliśmy swojego stylu gry, bo mimo prowadzenia przeciwników nasi napastnicy dochodzili do pozycji strzeleckich. Jeszcze przed końcem pierwszej połowy, po faulu na Marcinie Papierzu, Filip Surma skutecznie wykonał jedenastkę i na przerwę zeszliśmy przy prowadzeniu naszych przeciwników 2:1.

Drugą połowę zaczęliśmy od mocnego akcentu. Bezpośrednio po wznowieniu gry Bartek Dawidek z bliskiej odległości uderzył piłką w słupek. Po kilkunastu minutach cieszyliśmy się z wyrównania po bardzo dobrym rajdzie Jacka Kowalskiego na prawej stronie boiska i dograniu piłki do Michała Kocięby. Trzecia bramkę dla naszej reprezentacji strzelił Bartek Dawidek, wykorzystując błąd bramkarza gospodarzy, który nie opanował piłki silnie uderzonej przez Krzysztofa Marciniaka. Wynik 3:2 utrzymał się do końca meczu, a my mieliśmy nie tylko satysfakcję ze zwycięstwa ale również z tego, że mimo dwubramkowego prowadzenia gospodarzy zagraliśmy konsekwentnie i dojrzale piłkarsko. Przez całe spotkanie wspieraliśmy się, co okazało się bardzo dobrym doświadczeniem dla zespołu, który tworzymy.

RD – Gambia (dziennikarze) 3:2

/ms/

27 stycznia (poniedziałek)

Zbiórka. Punkt 7:30 przed hotelem. Cel – rodzinna wioska naszego lokalnego przyjaciela Che. Po lekkich perturbacjach związanych z autem, udało nam się wyruszyć. Spakowani i świadomi długiej podróży wyruszyliśmy z uśmiechem na twarzach.

Jak mawiał klasyk: „Niedziela, 17, pogoda też nie sprzyja do gry w piłkę…” Słupki rtęci pokazywały 36.  Kurz z piaszczystej murawy zdecydowanie nie pomagał. Po bardzo wyrównanym i zaciętym pojedynku ulegliśmy gospodarzom 0:1. Na nasze usprawiedliwienie działa fakt, że rozegraliśmy drugie spotkanie w ostatnich 24 godzinach. Po ostatnim gwizdku wymieniliśmy się koszulkami i ruszaliśmy w drogę powrotną. 

Che Friends Team – Reprezentacja Dziennikarzy 1:0

RD: Olbrycht – Skalski, Gołos, Sołdan, Kowalski – Marciniak, Surma, Kocięba, Gondek – Dawidek, Papierz

/bd/

Piękna piaszczysta plaża w Serrakundzie, odgłos uderzających przy brzegu fal i mocno opalające słońce. W takim krajobrazie odbył się mecz, który swoją siłą oddziaływania przebijał jednak fantastyczną aurę. Wszystko dzięki wyjątkowemu rywalowi, którym była drużyna Gambia Amputtee Football Team składająca się z zawodników po jednostronnej amputacji kończyny dolnej lub górnej.

Podczas meczu rozgrywanego 2 x 15 minut każdy z naszych zawodników mógł grać jedną kończyną dolną, natomiast bramkarz używać jednej ręki. Starając się przestrzegać zasad stworzyliśmy niezwykle interesujące widowisko, a najlepszym tego dowodem był fakt, że kolejnymi kibicami stawali się przechadzający wzdłuż brzegu plażowicze.

W takich meczach wynik zawsze schodzi na dalszy plan, choć trzeba przyznać, że nie był to wcale jednostronny mecz. Sama gra była bardzo wyrównana i obie drużyny popisywały się składnymi i ładnymi dla oka akcjami. Gospodarze imponowali dobrym rozegraniem piłki, a do tego mieli świetnego bramkarza, którego parady zatrzymywały nasze ataki.

Mimo różnych barier, chłopaki z Gambia Amputtee Football Team pokazali to, co chyba jest najważniejsze w futbolu. Charakter i serce do gry. Determinacja, ambicja i wola walki włożona w 30 minutowy wysiłek na niezwykle trudnym do grania w piłkę podłożu i przy 35-stopniowym upale wywarła ogromne wrażenie na każdym zawodników naszej reprezentacji i zgromadzonych kibicach. Gdy dodamy jeszcze do tego fakt, że co chwila na twarzach Gambijczyków pojawiał się szczery uśmiech, trudno nie uznać tego jednogłośnie za prawdziwą lekcję futbolu, w której mieliśmy szczęście uczestniczyć i z której każdy wyciągnął coś dla siebie.

RD: Olbrycht, Skalski, Gołos, Sołdan, Kowalski, Marciniak, Surma, Kocięba, Dawidek, Papierz, Gilarski, Gołos, Szustak, Romer, Walkiewicz, Tuzimek.

/fs/